Owce, ból nóg i marzenia o kebabie – to najlepiej zapamiętałam z mojej wycieczki na Vereda de la Estrella, jeden z najbardziej popularnych szlaków w górach Sierra Nevada. Przeszłam 33 km z przewyższeniem 1300 m a moje plany były nawet bardziej ambitne.
wędrówki Page 2 of 3
Mulhacén (3479 m) to najwyższy szczyt Półwyspu Iberyjskiego, znajdujący się w Parku Narodowym Sierra Nevada. Jest kilka szlaków prowadzących na szczyt. Niektóre są łatwe, ale ja wybrałam trudniejszy – z miasteczka Trevélez. Prawie mi się udało ;)
Znany z tego, że jest najwyżej położoną miejscowością w Hiszpanii, z szynki oraz ze wspaniałych szlaków w górach – Trevélez, miasteczko, które odwiedziłam 2,5 roku temu. Przeczytaj czego możesz się tam spodziewać.
Lubisz grzyby? A co powiesz na skalne grzyby? :) To skupisko skał znajdujące się w Górach Stołowych, niedaleko Niknącej Łąki – kolejnej atrakcji tego parku narodowego.
Góry Stołowe to niskie pasmo górskie w Sudetach, charakteryzujące się nietypowymi formacjami skalnymi. Proponuję 28 km wędrówkę, podczas której zobaczysz jedne z najlepszych miejsc w Parku Narodowym Gór Stołowych.
Stromy i długi szlak z niesamowitymi widokami na otaczające góry i stawy. Warto zobaczyć!
Połonina Wetlińska i mieszcząca się na niej Chatka Puchatka to jedne z najbardziej znanych miejsc w Bieszczadach. Szlaki są łatwe, odpowiednie też dla dzieci i osób starszych, a rozległa przestrzeń sprawia, że przy dobrej pogodzie wędrówka jest czystą przyjemnością.
Najwyższe szczyty mają to do siebie, że zwykle są oblegane przez turystów i tak samo jest z Tarnicą. Ma 1346 m i jest najwyższym szczytem polskiej części Bieszczad. Łatwo na nią wejść i oferuje ładne widoki. Warto zobaczyć, ale podczas letnich weekendów bądź gotowy na tłumy.
Bieszczady są znane z rozległych połonin położonych w górnej części gór. Atutem tego pasma są piękne krajobrazy na niskich wysokościach, dzięki czemu są dostępne również dla osób, które nie mają najlepszej kondycji. Jeden ze szlaków warty odwiedzenia to Połonina Caryńska w Bieszczadzkim Parku Narodowym.
Po doświadczeniach z zamkniętymi schroniskami w poprzednich dniach, tym razem natknęłam się na zamknięte szlaki i zarośnięte ścieżki, które wyglądały, jakby nikt nimi nie szedł od kilku lat. Dopiero końcówka trasy była fajna – Habsburghaus położony jest w przepięknej okolicy.